روشنگران

شیعیان معاویه و ثمرات حکومت سلطنتی: لعن علی بن ابی طالب و غلو در مورد اوارائه دهنده : سید جماالدین هراتیپس از انهدام حکومت اسلامی بر منهاج نبوت و بعد از انهدام اجماع امت منتج از شورای اولی الامر، بنی امیه و حتی بنی عباس در برابر شیعیان علی تبلیغات وسیعی به راه انداختند. به نحوی که گفته شده در عصر بنی امیه و در سرتاسر مملكت اسلامى در روى هفتاد هزار منبر،على عليه السّلام را لعن مى‏كردند.[۱] یکی از ثمرات این فشارها، لعن و مخالفتها، گرایش مخالفین شیعیان معاویه به شیعیان علی به عنوان نیروهای اپوزیسیون و آلترناتیو در وضع موجود بود. این هم فرصت مناسبی بود تا کفار داخلی بتوانند جریان جویبارهای هر چند باریک این مخالفین را در مسیر دلخواه خود قرار داده و ” وقتى كه بنى اميه رو به ضعف و انحطاط رفتند، آنان را وادار به غلو در حق على عليه السّلام و ائمه عليهم السّلام‏ كرد.”[۲]موالی که تبعیضات متعدد نژادی، اقتصادی و اجتماعی را از جانب کارگزاران و شیعیان معاویه در سلسله ی بنی امیه مرتکب شده بودند،[۳] همچون قیام مختار ثقفی، طعمه ی مناسبی برای کفار داخلی (اغلب عرب زبان) جهت تزریق باورهای غالیانه به شمار می رفتند. از اين‏رو، موالى (از کانال و با ادبیات و افکار انحرافی این کفار داخلی) به ائمه تشیع روى آوردند و براى آن‏كه از وجود آنان در مقابل بنى اميه استفاده كنند، قائل به غلوّ درباره آنان شدند و آنان را به مقام خدايى رساندند.[۴]عده ای نطفه های آغازین این پدیده را به خیانت اهل کوفه بر می گردانند که كه پس از شهادت امام حسين عليه السّلام براى جبران اشتباه و كوتاهى خود قائل به غلو شدند.[۵] و مختار ثقفی و کیسانیه و… را از پرچمداران این جریان می دانند .دسته ای دیگر تفاوت فاحش میان شیوه ی حکومت داری س, ...ادامه مطلب

نتایج و ثمرات جنگ در پناه آمریکا و ناتو در سوریه و هشداری به اهل سنت به قلم: ابو عبدالله جاف جوانرو نسل گذشته و جهادی های معروف به «افغان-عرب»ی که برای جهاد با شوروی هاي سكولار- سوسياليست  به افغانستان رفته بودند به خاطر جنگ سرد ميان شرق و غرب از حمایت لجستيكي و تشویق برخی دولت های عربی  وابسته به غرب و دولت آمریکا برخوردار بودند؛ اما با انهدام شوروي و اعلان جهاد بر عليه آمريكا و دولتهاي مزدور منطقه، رابطه «از عراق برگشته ها» و دولت ها ي وابسته به آمريكا و … پیچیدگی خاصی یافته است. برخی از دولت ها آنها را بر عليه جناح مخالفشان  اول تشویق، و بعضی سرکوب می کنند، ولی روی هم رفته اکثراً به آنها به دیده ترس  نگاه می کنند، و هرگاه لازم ديدند به اين جهاديها خيانت مي كنند . نمونه ي زنده ي آن را در تونس، مصر،  ليبي  و هم اكنون در سوريه مشاهده مي كنيم . در سوريه، آمريكا و اتحاديه ي اروپا (ناتو) و تمام مزدوران عرب و غير عربشان همچون عربستان، قطر، امارات، اردن، مصر، تركيه و… از جنگ بر علیه  حكومت سكولار – سوسياليست سوريه و متحدین آن حمايت مي كنند. در حالي كه همين جنايتكاران غربی در افغانستان، عراق، سومالي، ازواد اسلامي (مالي) نيجر، يمن و… در حال كشتن مسلمين و مجاهدين و مردمان بي گناه هستند . اما چون سوريه متحد روسيه و چين (جناح شرق) است  بايد از بين برود . اين در واقع همچون سناریوی افغانستان , ...ادامه مطلب