ماجراي فجائه و سوزانده شدن وی توسط ابوبکر (205)

ماجراي فجائه  و سوزانده شدن وی توسط ابوبکر (205)

 

(برگرفته از کتاب ارزشمند « روابط متقابل اسلام و دین سکولاریسم»)

به قلم : استاد ابوحمزه المهاجر هورامی

 

بسم الله  و الحمد لله

اما بعد :

فجائه نام أياس بن عبدالله بن عبدياليل بن خفاف از قبيله بني سليم بود، مردم او را به خاطر كثرت دزدي و راهزني و اينكه ناگهان خون كسي را مي ريخت، فجائه لقب داده بودند . در آن زمان كه افراد قبيله بني سليم مرتد شدند، او نيز به تبعيت از ايشان مرتد شد . 

فجائه پس از شكست در جنگ به همراه عده‌اي ديگر از مرتدان فرار كرد و به مدينه آمد و نزد ابوبكر رفت و به دروغ ادعاي مسلماني كرد و با فريب دادن ابوبكر به بهانه سركوبي و از بين بردن مرتدان، وسايل جنگي و اسب و آذوقه و چند نفر از مسلمانان را براي جنگ، از او گرفت، ولي در ميان راه دوستان خود را خبر كرد، تا به او بپيوندند و مسلماناني را كه همراه او بودند، شهيد كرده و با تجهيزاتي كه گرفته بودند به غارت و قتل پرداختند و قبائل عرب را محل تاخت وتاز خود قرار دادند . چون خبر اين جريان به ابوبكر رسيد ، او نامه اي به خالدبن وليد نوشت، ‌كه فجائه را هر چه زودتر دستگير و با حالت اسارت به مدينه بفرستد. خالد هم شخصي به نام طريفه برادر مَعن بن واثله را مأمور كرد تا فرمان ابوبكر را اجرا نمايد .

ميان طريفه و فجائه جنگ سختي در گرفت و بسياري از مسلمانان در اين جنگ به شهادت رسيدند، ناگهان عده‌اي از مرتدان به مسلمانان پيوستند و اين سبب شد كه قواي فجائه و مرتدان شكست بخورند و در نتيجه فجائه دستگير شد و به مدينه فرستاده شد. پس از ورود به مدينه او را نزد ابوبكر بردند و ابوبكر بدون اين‌كه با او سخني بگويد به طريفه دستور داد، تا در بقيع آتش بزرگي برافروزد و فجائه را در حالي كه دستانش به پشتش بسته است در آتش بياندازد.

ابن اسحاق درباره اش مي گويد: ابوبكر صديق فجائه را در بقيع مدينه سوزانيد. سببش، اين بود كه فجاءه ،  نزد ابوبكر  رفت و وانمود كرد كه مسلمان شده است؛ او از ابوبكر لشكري درخواست كرد تا به جنگ مرتدها برود. چنين شد و به هر مسلمان و مرتدي كه گذرش مي افتاد، او را مي كشت و مالش را براي خود برمي داشت. ابوبكر صديق لشكري به تعقيبش فرستاد تا او را دستگير كنند. ابوبكر پس از دستگيري فجاءه، دستور داد دستانش را با ريسمان به پشتش ببندند و او را در آتش بيندازند. بنابراين او را دست و پا بسته در آتش سوزاندند .[1] كسي كه فجاءه را در آتش انداخت، طريفه بن حاجز بود و اين، نشان دهنده ي نقش مسلمانان سليم در جنگ با كساني است كه در زمين فساد به پا كردند و يا از دين برگشتند.[2]

 

 

 

موضوعات مرتبط: آثار ابوحمزه المهاجر هورامی روشنگران...