پالیسی سرشار از ترحم و انعطاف امارت اسلامی

پالسی سر شار از ترحم و انعطاف امارت اسلامی

ارائه دهنده : ابو صهیب حقانی

امارت اسلامی افغانستان از بدو روزهای آغازین همواره پیام‌آور رحم و شفقت، مهربانی و عطوفت به ملت عزیز خود بوده و این منشور را همواره رعایت و پیاده کرده است،

چه آن زمان که رهبریت آن را عالیقدر مرحوم امیرالمومنین ملا محمد عمر مجاهد (رحمه‌الله) و چه آن زمان که زعامت آن را رهبر شهید عالیقدر امیرالمومنین منصور صاحب (تقبله‌الله) و چه در حال حاضر که رهبریت آن بر دوش عالیقدر شیخ امیرالمومنین صاحب (حفظه‌الله) هست یک فرمان و هدایت مشترک در پیامهای پر مهر و محبت این رهبران عزیزان همواره وجود داشته و آن اینکه مجاهدین امارت اسلامی با ملت خود، و با فرزندان میهن خود بسی مهربان، خوش‌برخورد، با عطوفت و مهربانی باید رفتار کرده و خدا نخواسته گاهی سبب آزردگی کسی نشوند.

دربارهٔ عالیقدر امیرالمومینن مرحوم ملاصاحب (رحمه‌الله) مشهور است که باری یکی از قوماندانان مهم حوزهٔ جنوبغرب کشور (تورن اسماعیل خان) را وقتی دست بسته و زولانه به پا در پیش ایشان آوردند، مرحوم ملاصاحب با در نظرداشت سابقهٔ جهادی آن، فوری دستور داده که با وی رفتار نیک صورت بگیرد، دست و پایش را باز کرده و جای بود و باش آن را مناسب بگردانند، که بعدها اسماعیل خان خودش اعتراف کرد که وقتی به دست ملا محمد عمر مجاهد در قندهار اسیر بوده با او بسیار رفتار شایسته و نیک شده و کرامت انسانی وی را طالبان مراعات کرده‌اند.

دربارهٔ شهید امیرالمومنین منصور صاحب (تقبله‌الله) نیز مشهور است که وقتی برای اول بار که مجاهدین فاتحانه در سال ۱۳۹۶ هش وارد شهر قندوز شدند، منصور صاحب طی فرمانی به تمام مجاهدین هدایت دادند که با ملت بسیار مهربان برخورد داشته و با عساکر تسلیمی رفتار درست صورت بگیرد، طوریکه بسیاری عساکر وقتی سلاح به زمین می‌گذاشتند با استقبال گرم طالبان روبرو شده و مجاهدین مطابق امر امیر محبوب‌شان آنها را آزاد و بر زندگی‌شان رحم و شفقت کرده و به بسیار بزرگواری مورد عفو و بخشش خویش قرار می‌دادند.

و در حال حاضر نیز محبوب شیخ صاحب حفظه‌الله که همواره در پیام‌های عیدی و مناسبت‌های مختلف به مجاهدین یادآور می‌شوند که با ملت بسیار شفقت کرده، دست محبت بر سر مردم عزیز کشور کشیده، و با رعایت آرامش خاطر آنها در ساحات تحت تصرف، رفتار و معیشت نمایند؛

و اگر عساکری تسلیم شده یا اسیر می‌شوند تا نهایت درجه، سعی و کوشش شود با اخلاق و عطوفت اسلامی و انسانی با آنها تعامل شود و تا حدالمقدور آنها را در صورت نداشتن جرم با دعوت و جلب و جذب و مهربانی با گرفتن تعهد در نپیوستن دوباره به صفوف اهل باطل، رها شده و از خون‌شان بگذرند؛ اینهمه نشانگر آنست که امارت اسلامی افغانستان و زعمای دلسوز آن برخلاف سایر رهبران دنیا، یکپالیسی قوی سرشار از عدل و انصاف، ترحم و انعطاف اسلامی را تعقیب کرده و آن را از وظایف مهم مجاهدین برشمرده و باربار تاکید بر آن، از نهایت مهربانی و عطوفت اسلامی‌شان سرچشمه می‌گیرد. بسیار دیده شده که عساکر دشمن که تا پای جان خود را فدای هوس‌های باطلانه کرده و جان خود را به مخاطره انداخته و درحالیکه فرماندهان و قوماندانان مجاهدین در پیش از حمله بر کدام پوسته، قرارگاه و یا بیس نظامی اول به آنها اعلان کرده و می‌گویند به جای جنگیدن با مجاهدین بیایند تسلیم شوند؛ اما با آن هم اگر عساکر ساعت‌ها جنگ می‌کنند وطبعا به مجاهدین کدام تلفات می‌رسد؛ ولی وقتی همان عساکر شکست خورده زنده به دست مجاهدین دستگیر می‌شوند مجاهدین با آنها آن عملی را نمی‌کنند که متاسفانه آنها در هنگام دستگیری مجاهدین می‌کنند؛

بلکه مجاهدین آن‌ها را در مراکز امن خود ابتدا انتقال داده، سپس اگر زخمی داشته باشند زخمی‌های شان را تداوی کرده و در صورت دریافت پیام عفو و بخشش از جانب شیخ امیرالمومنین صاحب (حفظه‌الله) آن عساکر تسلیمی را سفریه داده آزادشان می‌کنند که اکثر آن عساکر وقتی جدا می‌شوند از اخلاق والای مجاهدین چنان متاثر می‌شوند که دگر هرگز به صف دشمن مجاهدین نرفته و حتی که خودشان به مجاهدین پیوسته و در کنار برادران مجاهد خود ایستاد شده و عمل مقدس جهاد را وظیفه شرعی خود دانسته وارد پیکار می‌شوند.

یکی از مجاهدین (که اکنون به درجهٔ رفیع شهادت نایل شده) قصه می‌کرد ما یکبار پوستهٔ را تصرف کردیم اما چون از بالا به ما چنین هدایت و دستور داده شده بود تا حدالامکان از کشتن عساکر اجتناب کنیم عساکر پوسته را همه به قدرت الله پاک زنده دستگیر کردیم، تجیهزات پوسته را با خود حمل کرده اما چون برای انتقال عساکر تسلیمی، وسایط و تجهیزات کافی نداشتیم و تعداد ما هم به نسبت عساکر دستگیر شده کم بود، مجبورا عساکر را در داخل همان پوسته قطار یکی به دیگری بسته کرده و آنها خیلی خوشحال بودند که طالبان آنها را نمی‌کشند، تا جایی با ما احساس راحتی پیدا کرده بودند که وقتی پوسته را ترک می‌کردیم یک عسکر صدا زد قاری صاحب خیر ببینی حالی که می‌روی تکلیف نباشد همان تُف‌دانی را به من نزدیک کن چون من نسواری هستم، قاری صاحب می‌گوید با خنده تُف‌دانی را به وی نزدیک کرده و دوباره پرسیدم کدام خدمت دگر نیست، همه یکصدا گفتند نه خیر ببنید خدا شما طالبان را پیروز کند بروید بخیر باشید.

پالیسی پر مهر و محبت امارت اسلامی نه تنها که شامل عساکر افغانی نشده بلکه حتی خارجی‌های که به دست مجاهدین اسیر بوده نیز همواره از سوی مقام رهبری به آنها هدایت داده شده که با اسراء تا حدالامکان باید رویهٔ نیک و رفتار پسندیده و اخلاق اسلامی صورت گرفته و با کرامت انسانی برخورد شود تا جائيکه دنیا دید وقتی چند وقت پیش استادهای خارجی در برابر رهایی محترم انس حقانی صاحب تبادله شوند وقتی به کشورهای خود برگشتند یکی‌شان (تیموتی استاد استرالیایی) چنان از اخلاق مجاهدین متاثر شده بود که در وقت اسارت مشرف به دین مبین اسلام شده و پس از رهایی اکنون چنان از خاطره‌های خوش مجاهدین به رسانه‌ها و در صفحات اجتماعی معلومات ارایه می‌کند که دنیا را شگفت‌زدهٔ اخلاق والای مجاهدین نموده است.

در این‌باره حکایت‌های شیرین و شنیدنی بسیاری است که مجاهدین چگونه با دشمنان خود وقتی به دست‌شان اسیر شده چگونه برخورد نیک اخلاقی داشته و تا چه حد افراد دشمن را متاثر نموده است، حال با جرئت می‌توان استدلال کرد که وقتی این سلوک عملی مجاهدین در صحنهٔ پیکار با دشمنان‌شان باشد، سبحان‌الله با ملت عزیز و رنج‌کشیدهٔ شان که نباید شک کرد که خیلی‌ها بهتر اخلاق و رفتار اسلامی شده و چگونه مجاهدین خدا نخواسته ملت عزیز خود را خسته می‌توانند در حالیکه در تمام این سال‌ها قربانی‌های بی مثال و فراوان ملت در تمام صحنه‌های جهادی در کنار خود را همواره با خود داشته و از خوبی‌ها و از اخلاص ملت خود فراموش نشده، حتما طبق عمل به آیهٔ قرآن شریف «هل جزاءالاحسان الاحسان» مجاهدین با ملت خود به مراتب اخلاق و رویهٔ شایسته و نکو اختیار کرده و می‌کنند. به امید پیروزیهای روز افزون.