س۳۸: حکم کسانی که با کفار در کشتار مسلمین و اشغال سرزمین مسلمین هم مسیر و یکجا می شوند چی هست؟ دوستُ

«السُّنة» و «أَهْلُ السُّنَّةِ» بودن و «الجَمَاعَة» و «أَهْلُ الجَمَاعَة» بودن، احکام و وظایف (پاسخ به سوالات)

س۳۸: حکم کسانی که با کفار در کشتار مسلمین'>مسلمین و اشغال سرزمین مسلمین هم مسیر و یکجا می شوند چی هست؟ دوستُم می گوید آمریکا با ۱۲ عسکر صاحب افغانستان شد ما افغانستان را با کشته های زیاد تحویل آمریکا دادیم و اسیر برای گوانتامو روان کردیم.

ج: حکم اصلی این است اینهایی که به جبهه ی کفار سکولار جهانی و احزاب مرتد و سکولار محلی و دارودسته ی منافقین و ضرار سازهای بومی وارد شده اند آگاه شوند و به هر شیوه ای که شده از این جبهه ی کفار و مرتدین جدا و آنالیز شوند.

امام مسلم از ابن‏عباس روایت می‏کند كه:إنَّ رَجُلًا أَهْدَى لِرَسولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عليه وسلَّمَ رَاوِيَةَ خَمْرٍ، فَقالَ له رَسولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عليه وسلَّمَ: هَلْ عَلِمْتَ أنَّ اللَّهَ قدْ حَرَّمَهَا؟ قالَ: لَا، فَسَارَّ إنْسَانًا، فَقالَ له رَسولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عليه وسلَّمَ: بِمَ سَارَرْتَهُ؟ فَقالَ: أَمَرْتُهُ ببَيْعِهَا، فَقالَ: إنَّ الذي حَرَّمَ شُرْبَهَا حَرَّمَ بَيْعَهَا، قالَ: فَفَتَحَ المَزَادَةَ حتَّى ذَهَبَ ما فِيهَا.[۱] مردی مشكي از شراب را به رسول الله صلی الله علیه وسلم هدیه داد، رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: آیا می‏دانی که الله آن را حرام کرده است؟ گفت: نه، و با یک نفر در گوشی حرف زد. رسول الله صلی الله علیه وسلم خطاب به او فرمود: مخفیانه چه چیزی را به او گفتی؟ مرد گفت: به وی دستور دادم آن مشك شراب را بفروشد. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: کسی که نوشيدنش را حرام کرده است، فروختن آن را هم روا نمی‏داند. راوی می‏گوید: مرد سر مشك را باز کرد و همه‏ي شراب را ریخت.

این شخص حکم حرام بودن مصرف مست کننده ها و از هوش برنده هائی مثل خَمر و خرید و فروش آنرا را نمی دانست و به همین سادگی و بدون جریمه شدن یا اجرای حکم بر او، آگاه می شود و مساله خاتمه پیدا می کند.

اما گاه دیده می شود که شخصی چون قُدَامَةَ بنَ مَظْعُون رضی الله عنه که از مهاجرین اولیه ی به حبشه و از جمله کسانی بود که نه تنها در بدر بلکه در تمام غزوه ها در کنار رسول الله صلی الله علیه وسلم جهاد کرده بود و در زمان حاکمیت عمر بن خطاب حاکم بحرین بود و دائی حفصه ام المومنین رضی الله عنها و عبدالله بن عمر هم به شمار می رفت، [۲] با آنکه می داند که شراب حرام شده است اما تاویل اشتباه می کند و شراب حرام شده را بر خودش حلال می کند و می نوشد.[۳]قدامة و کسانی که با او مرتکب مصرف مسکرات شده بودند این آیه ی قرآن را تأويل كردند كه می فرمايد: ‏ لَیْسَ عَلَى الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِیمَا طَعِمُواْ إِذَا مَا اتَّقَواْ وَّآمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ ثُمَّ اتَّقَواْ وَّآمَنُواْ ثُمَّ اتَّقَواْ وَّأَحْسَنُواْ وَاللّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ ‏(مائده/۹۳) بر کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند، گناهی به سبب آنچه (از مسکرات پیش از تحریم و آگاهی از آن) نوشیده‌اند متوجّه آنان نیست، اگر (از محرّمات) بپرهیزند و (بدانچه درباره تحریم نازل شده است) ایمان بیاورند و کارهای شایسته انجام دهند. بعد از آن (هم از محرّمات) بپرهیزند و (به احکام نازله) ایمان داشته باشند . سپس ( باز هم درجات تقوا را طی کنند و از محرّمات) بپرهیزند و همه کارهای خود را نیکو کنند، و الله نیکوکاران را دوست می‌دارد.

قدامه و همراهانش آیه را چنین تأویل کرده بودند که هرکسی ایمان بیاورد و کارهای خوب انجام دهد و هوای خودش را داشته باشد دیگر اشکالی ندارد شراب بنوشد؛ با آنکه به خاطر تأویل اشتباهش جرم استحلال از او برداشته می شود و تأویل مانع از ضربه خوردن ایمانش و مانع تکفیر شدنش می شود اما در هر صورت حد مصرف کننده ی مست کننده ها و از هوش برنده ها بر او اجرا می شود.[۴]

دقت داشته باشیم که قدامه با چنان سابقه ای از هجرت و جهاد به خاطر مخالفت با شریعت این کار را انجام نداد بلکه خیال می کرد در راستای شریعت حرکت می کند و کار خوبی انجام می دهد اما کارش در واقع جرم بود و باید مجازات می شد به همین شکل آدم و حوا نیز خیال می کردند که کار درست را انجام می دهند و به چیز بهتری دسترسی پیدا می کنند اما کارشان جرم بود و باید بهای جرمی که کرده اند را با کشف عورتشان و خارج شدن از بهشت پرداخت می کردند.

به همین شکل مومنین آگاهانه یا نا آگاهانه با عدم پیروی از شریعت الله دچار اشتباهاتی می شوند و بسیاری از این اشتباهات بهائی دارد که باید پرداخت شود و عذر به جهل و عذر به تاویل آنها با پرداخت هزینه هائی مثل آنچه بر سر آدم و حوا و قدامه آمد از آنها پذیرفته می شود؛ کسی هم که دچار قتل غیر عمد می شود باز باید هزینه هایی را پرداخت کند، هر چند که از روی آگاهی و عمد نبوده است.در این مورد خاص هم عذر به جهل تا زمانی است که شخص صف خودش را از مومنین و اهل جماعت جدا نکرده باشد و به صف یکی از کفار پنج گانه نرفته باشد و با اینکار ایمانش را باطل نکرده باشد؛ چون در دنیا عذر به جهل و یا عذر به تاویل – و در کل، تمام عذرهای معتبر شرعی- مختص مسلمین است و مشمول کفار نمی شود.

البته بسیاری از اینهائی که یکی از کفار را به عنوان سرپرست خود انتخاب کرده اند باز خیال می کنند که حق با آنهاست و کار درست را انجام می دهند و در سخنرانی ها و رسانه های مجازی و مکتوبی که دارند خودشان را برحق می دانند، به همین دلیل الله تعالی بعد از آنکه می فرماید: یَا بَنِی آدَمَ لاَ یَفْتِنَنَّکُمُ الشَّیْطَانُ کَمَا أَخْرَجَ أَبَوَیْکُم مِّنَ الْجَنَّةِ (اعراف/۲۷)‏ ای آدمیزادگان! شیطان شما را نفریبد، همان گونه که پدر و مادرتان را (فریفت و) از بهشت بیرونشان کرد؛ می فرماید: فَرِیقاً هَدَى وَفَرِیقاً حَقَّ عَلَیْهِمُ الضَّلاَلَةُ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّیَاطِینَ أَوْلِیَاء مِن دُونِ اللّهِ وَیَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ‏(اعراف/۳۰)‏‏ گروهی که هدایتشان بخشیده است، و گروهی که درخور گمراهی گردیده و سرگشته شده‌اند، چرا که به جای الله و غیر از الله، شیاطین را به سرپرستی و سروری گرفته‌اند و گمان می کنند که به راستی هدایت یافته اند و راه‌یافته شده اند.‏

آیات و احکام الله واضح و روشن و ساده است و به سادگی امر می کند که تحت هیچ شرایطی و با هیچ بهانه ای کفار را به سرپرستی «انتخاب» نکنید و اگر کسی این کفار را به سرپرستی انتخاب کند ظلم بزرگی را مرتکب شده، و ظالم کافری است مثل همین کفاری که به سرپرستی گرفته است: وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (مائده/۵۱) هرکس از شما آنان را به سرپرستی بپذیرد بیگمان او از زمره ایشان بشمار می رود. و شکّ نیست که الله افراد ستمگر را هدایت نمی‌کند.‏

پس ارتکاب این جرم آشکار و واضح، مثل جرم قدامه نیست که تأویل بردار باشد؛ چون عذرهای معتبر شرعی برای مومنین اهل جماعت است نه مرتدینی که در جبهه و صف کفار آشکار پنجگانه بر علیه مومنین و دارالاسلام و اهل جماعت قرار گرفته اند و کفار را به سرپرستی انتخاب کرده اند هر چند: یَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ ‏(اعراف/۳۰)‏‏ خیال می کنند که راه را درست می روند و حق با اینهاست و غیره. البته در میان اهل جماعت و دارالاسلام نیز دارودسته ی منافقین هم با آنکه ادعای اصلاحگری می کنند: ‏وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ لاَ تُفْسِدُواْ فِی الأَرْضِ قَالُواْ إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ (بقره/۱۱) ‏اما: أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَٰكِنْ لَا يَشْعُرُونَ (بقره/۱۲) آگاه باشید اینها بدون شک خود مفسدین هستند، اما احساس نمی کنند و پی نمی برند؛ این پی نبردن آنها برایشان عذر نمی شود که ما آنها را مفسد ننامیم و در برابر مفاسد عقیدتی و رفتاری آنها واکنش شرعی نشان ندهیم.این توهم و خیال و پی نبردن کسانی که دچار جرم به سرپرستی گرفتن کفار می شوند و بخشی از جبهه و ارتش کفار بر علیه دارالاسلام می شوند هم عذری برای آنها محسوب نمی شود به همین دلیل دیدیم که بسیاری از مرتدین مثل محسن عبدالحمید عراق و شریف شیخ احمد سومالی و غنوشی تونس و ربانی و احمد شاه مسعود و دوستُم و راکتیار افغانستان و رجوی ایران و غیره هم که کفار آمریکائی و ناتو و غیره را به سرپرستی گرفته بودند با توجیهات عقلانی و توهمات آماده ای که همیشه دارند خیال می کردند که حق با آنهاست اما این توهمات و خیالات آنها جایگاهی در شریعت الله تعالی ندارد و اینها با ارتداد خود و باطل کردن ایمان خود به الله و شریعت الله، یکی از همین کفاری محسوب می شوند که آنها را به سرپرستی گرفته اند.

اینهائی که به جبهه ی جنگ روانی یا مسلحانه و اقتصادی کفار آشکار بر علیه مومنین و اهل جماعت و دارالاسلام پیوسته اند و سرپرستی این کفار را «انتخاب» کرده اند اگر از چنین جبهه و جمع و جریانِ جنگ روانی یا مسلحانه یا جمع و جبهه ی ترکیبی جنگ سرد و گرم جدا نشوند مشمول حکم آشکار و واضحی می شوند که الله تعالی در موقعیتهای مختلفی می فرماید:

وَقَدْ نَزَّلَ عَلَیْکُمْ فِی الْکِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آیَاتِ اللّهِ یُکَفَرُ بِهَا وَیُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلاَ تَقْعُدُواْ مَعَهُمْ حَتَّى یَخُوضُواْ فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ إِنَّکُمْ إِذاً مِّثْلُهُمْ إِنَّ اللّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِینَ وَالْکَافِرِینَ فِی جَهَنَّمَ جَمِیعاً ‏(نساء/۱۴۰) الله در کتاب (قرآن، این حکم را) بر شما نازل کرده است که چون شنیدید به آیات الله کفر ورزیده می‌شود و آیات الله به بازیچه گرفته می‌شود، با چنین کسانی منشینید تا آن گاه که به سخن دیگری بپردازند (و دست از کفر و شوخی نابهنجار خود بردارند). بیگمان در این صورت (که با ایشان همنشین می‌شوید و به استهزاء آنان گوش فرا می‌دهید) شما هم مثل آنان خواهید بود (و در استهزاء به قرآن شریک ایشان خواهید گشت) . شک نیست که الله منافقان و کافران را همگی در جهنم جمع می کند.

نقد کردن با توهین و مسخره کردن فرق دارد؛ و جای کافران و منافقین جهنم است و اگر شخص می خواهد در قیامت با اینها نباشد باید از هم نشینی و هم مسیری این توهین کننده ها و مسخره کننده ها دوری کند. این به نسبت شخصی که تنها در یک جمعی حقیقی بنشیند و یا در گروه و کانالی مجازی حضور داشته باشد و در برابر کفر کردن و استهزاء و مسخره ی کفار و دارودسته ی منافقین نسبت به آیات الله سکوت کند؛ همین سکوت یعنی مشارکت؛ و مشارکت در جنگ روانی کفار و گروه منافقین بر علیه اسلام بی مجازات نیست.نه تنها در فقه اسلامی بلکه در قوانین حاکم بر جوامع مختلف هم مشارکت هر یک از شهروندان در بخش تخلفات فکری و تبلیغی و روانی مثل مشارکت در دزدی و آدم ربائی و قتل و خرید و فروش مواد مخدر و سایر موارد مشابه جرم است و شخص بر اساس قوانین حاکم بر آن جامعه مجازات می شود.

کشورهای مختلف سکولار هر گونه مشارکت شهروندانشان با دشمنان در ضربه زدن به کشور و امنیت مردم را خیانت ملی قلمداد می کنند که جرائی جز مرگ ندارد، حتی اگر با نشر اسناد محرمانه و امنیتی باشد چه رسد به مشارکت در بخش جنگ نظامی و مسلحانه در اشغال کشورشان و حاکم کردن دشمنان بر کشورشان حتی اگر این شخصی که می خواهد کشورشان را آزاد کند مومنین اهل جماعت باشند.

به همین ترتیب هرگونه مشارکت در ضربه زدن به جبهه ی مومنین و دارالاسلام و اهل جماعت حتی اگر با یک نامه ی حاطب بن ابی بلتعه یا با یک اشاره ی دست ابولبابه باشد به صورت عام و مطلق، حکم خیانت و ارتداد را دارد و چنانچه شخص به صورت علی التعیین مجرم و آلوده تشخیص داده شود مرتدی است که جزائی جز مرگ ندارد.

هر گونه مشارکت در جبهه ی کفار جهت ضربه زدن به دارالاسلام و اهل جماعت و حاکم کردن کفار اصلی و مرتدین داخلی بر مومنین که منجر به تبدیل دارالاسلام به دارالکفر طاری می گردد و در نظام کفری آنها تحت عناوین مختلف آزادی های شخصی وغیره، هم به الله توهین می شود و هم مومنین به ناحق کشته می شوند و آنهمه بر علیه الله و رسولش جنگ می شود و آنهمه در زمین فساد به وجود می آید؛ چنین مشارکتی کفر بواح و آشکاری است که شخص را مرتد و مستحق مرگ می کند.

اینها، ظالمینی هستند که با به سرپرستی گرفتن کفار، یکی از همان کفار شده اند؛ چنانچه الله تعالی می فرماید: وَمَنْ يَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (مائده/۵۱) هرکس از شما آنان را به سرپرستی بپذیرد بیگمان او از زمره ایشان بشمار محسوب می شود؛ و شکّ نیست که الله افراد ظالم و ستمگر را هدایت نمی‌کند.‏کسی که به این شکل با به سرپرستی گرفتن ۱- آگاهانه ۲- عمدی 3- اختیاری کفار، چهار معنی و مفهوم دین را به این کفار می دهد و از دارالاسلام و جماعت مسلمین جدا می شود به این شکل یکی از این کفار می شود و در جبهه ی جنگ روانی یا مسلحانه ی این کفار بر علیه مومنین و اهل جماعت و دارالاسلام مشارکت می کند و سربازی از سربازان بخش جنگ روانی یا مسلحانه و یا اقتصادی و غیره ی این کفار می شود خونش برای مومنین مباح می شود چنانچه رسول الله صلی الله علیه و سلم می فرماید:لَا يَحِلُّ دَمُ امْرِئٍ مُسْلِمٍ، يَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَأَنِّي رَسُولُ اللهِ، إِلَّا بِإِحْدَى ثَلَاثٍ: الثَّيِّبُ الزَّانِي، وَالنَّفْسُ بِالنَّفْسِ، وَالتَّارِكُ لِدِينِهِ (التارِكِ للإسلامِ[۵]) (وَرَجُلٌ خَرَجَ مُحَارِبًا لِلَّهِ وَلِرَسُولِهِ؛ فَإِنَّهُ یُقْتَلُ أَوْ یُصْلَبُ أَوْ یُنْفَى مِنَ الْأَرْضِ، أَوْ یَقْتُلُ نَفْسًا فَیُقْتَلُ بِهَا[۶]) الْمُفَارِقُ لِلْجَمَاعَةِ.[۷] ريختن خون هيچ شخص مسلماني که گواهي مي دهد اله بر حقي جز الله وجود ندارد و من فرستاده ي الله هستم حلال نيست مگر به يکي از اين سه چيز: ۱ ـ مرد و زنی که ازدواج کرده باشند(چه الان متأهل باشند یا بیوه) که زنا بکند ۲ـ کسي که عمداً قتل نفس کرده باشد ۳ ـ کسي که دينش را ترک کرده و از جماعت جدا شود؛ که این عام است، یعنی شخص یا کلاً از دین اسلام و جماعت جدا می شود و به اصطلاح مرتد می شود، یا اینکه مثل خوارج و مومنین اهل بغی در داخل دارالاسلام اطاعت خودشان را از حاکمیت بر جماعت می گیرند و از حاکمیت جدا می شوند و به این شکل در مواردی از مفاهیم چهار گانه ی دین از الجماعة جدا می شوند و در کل مشمول تمام کسانی که: یُحَارِبُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الأَرْضِ فَسَاداً (مائده/۳۳) می شوند؛ چون تمام اینها بلا استثناء چند مفهوم یا تمام مفاهیم ۴گانه ی دین اسلام را کنار می زنند و همگی ترک سنت می کنند که ترک الجماعة است و از الجماعة جدا می شوند و این برای شخص مسلمان عین جنگ با قوانین شریعت الله و سنت رسول الله صلی الله علیه وسلم و تلاش جهت گسترش فساد در زمین و بخصوص گسترش فساد در دارالاسلام است. به این شکل و با این شرایط تمام کسانی که بخشی از ارتش جنگ روانی یا مسلحانه ی کفار اشغالگر خارجی بر علیه دارالاسلام می شوند مرتدینی هستند بسیار پلیدتر از مسیلمه ی کذاب هر چند مثل مسیلمه ی کذاب نماز بخوانند یا شهادتین بیاورند و روزه بگیرند و مثل رحمانف تاجیکستان و اردوغان ترکیه و اشرف غنی اداره کابل و میرضیایف ازبکستان و سایر طاغوتهای سکولار حج هم برود و سایر مسائل شخصی اسلامی را نیز رعایت کند چون الله تعالی تمام اعمال خیر این مرتدین موجود در جبهه ی کفار سکولار و سایر مرتدین را نابود می کند و با تمام این اعمالی که انجام داده اند اگر بدون توبه بمیرند جزو اهل جهنم هستند؛ چنانچه الله تعالی می فرماید: وَلاَ یَزَالُونَ یُقَاتِلُونَکُمْ حَتَّىَ یَرُدُّوکُمْ عَن دِینِکُمْ إِنِ اسْتَطَاعُواْ وَمَن یَرْتَدِدْ مِنکُمْ عَن دِینِهِ فَیَمُتْ وَهُوَ کَافِرٌ فَأُوْلَئِکَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ ‏(بقره/۲۱۷)( مشرکان = سکولاریستها) پیوسته با شما خواهند جنگید تا اگر بتوانند شما را از دینتان برگردانند، ولی کسی که از شما از دین خود برگردد و در حال کفر بمیرد، چنین کسانی اعمالشان در دنیا و آخرت بر باد می‌رود، و ایشان یاران آتش (جهنم) می‌باشند و در آن جاویدان می‌مانند.‏

سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ وَبِحَمْدِكَ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُكَ وَأَتُوبُ إِلَيْكَ

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

---

[۱] مسلم۱۵۷۹

[۲] بخاری ۴۰۱۱/ أنَّ عُمَرَ اسْتَعْمَلَ قُدَامَةَ بنَ مَظْعُونٍ علَى البَحْرَيْنِ، وكانَ شَهِدَ بَدْرًا، وهو خَالُ عبدِ اللَّهِ بنِ عُمَرَ، وحَفْصَةَ رَضِيَ اللَّهُ عنْهمْ.

[۳] البخاري – التاريخ الصغير ( الأوسط ) – من مات في خلافة أبي بكر، ج۱ص۴۳/ الطبري – تاريخ الطبري – سنة عشرين ذكر الخبر عما كان فيها من مغازي المسلمين وغير ذلك من أمورهم أخبار متفرقة – ج ۴ ص ۱۱۲ / ابن الجوزي – المنتظم في تاريخ الملوك والأمم ثم دخلت سنة عشرين – وفي هذه السنة : زلزلت المدينة ، ج۴ ص۲۹۵/ النسائي – السنن الكبرى – كتاب الحد في الخمرإقامة الحد على من شرب الخمر على التأويل، ج 5 ص 138/ ابن عبد البر – الاستيعاب في معرفة الأصحاب – حرف القاف – باب قدامة، ج۳ ص 1277-1279/ الأصبهاني – معرفة الصحابة – الأسماء باب القاف – * – قدامة بن مظعون الجمحي القرشي … ، ج۴ ص 2346/ القرطبي – الجامع لأحكام القرآن = تفسير القرطبي – سورة المائدة : ۹۳، ج۶ ص ۲۹۹-۲۹۷ / ابن عطية – المحرر الوجيز في تفسير الكتاب العزيز – سورة المائدة : ۹۳ – ۹۴، ص 234-235/ ابن سعد – الطبقات الكبرى – تسمية من كان بالبحرين من أصحاب رسول الله (ص) – ۱۷۹۹ – الجارود، ج۶ ص۵۶۰۸۲/ عبد الرحمن بن قدامه – الشرح الكبير على متن المقنع – كتاب الديات مسألة: ومن ارتد عن الاسلام من الرجال والنساء وهو بالغ عاقل دعي اليه ثلاثة أيام وضيق عليه فان لم يتب قتل، ج۱۰ ص ۷۶-۷۷/ الشوكاني – نيل الأوطار – كتاب الجهاد والسير – باب قتل الجاسوس إذا كان مستأمنا أو ذميا، ج۸ ص۱۳/ الجصاص – أحكام القرآن – سورة المائدة : ۹۳، ج۲ ص ۵۸۴/ السمعاني – تفسير السمعاني – المائدة : ۹۳، ج۲ ص ۶۵ / ابن عطية الأندلسي – المحرر الوجيز في تفسير الكتاب العزيز – سورة المائدة – ۹۳، ج۲ ص۲۳۵/ المزي – تهذيب الكمال في أسماء الرجال – باب الجيم من اسمه جارود وجارية وجامع – ۸۸۴ – الجارود العبدي ، ج۴ ص 479/ السيوطي – ذيل تذكرة الحفاظ – مقدمة، ج ۱ ص 225/ البلاذري – فتوح البلدان – غزوة البحرين، ج۱ ص 88-89/ الحموي – معجم البلدان – ب – باب الباء والحاء وما يليهما – البحرين، ج۱ ص۳۴۸

[۴] قرطبي، الجامع لأحكام القرآن، تفسير سورة المائدة – الآية ۹۳/ تفسير الطبري (۸/ ۶۶۸).

[۵] الألباني صحيح النسائي ۴۰۲۷

[۶] الألباني، صحيح الجامع ۷۶۴۲ – صحيح الترغيب ۲۳۸۹ – صحيح أبي داود ۴۳۵۳ – هداية الرواة ۳۴۷۵ / لا يحِلُّ دمُ امرئٍ مسلمٍ، يشهدُ أن لا إلهَ إلَّا اللهُ ، وأنَّ محمَّدًا رسولُ اللهِ، إلَّا بإحدَى ثلاثٍ؛ رجلٌ زنَى بعد إحصانٍ فإنَّه يُرجَمُ، ورجلٌ خرج محاربًا للهِ ورسولِه، فإنَّه يُقتَلُ، أو يُصلَبُ، أو يُنفَى من الأرضِ، أو يَقتُلُ نفسًا فيُقتَلُ بها

[۷] بخاري ۶۸۷۸/ مسلم ۱۶۷۶/ أبو داود ۴۳۵۲/ الترمذي ۱۴۰۲/ النسائي ۴۷۲۱/ ابن ماجه ۲۵۳۴/ أحمد ۴۰۶۵/ الألباني، صحيح الترمذي ۱۴۰۲ – صحيح ابن ماجه ۲۰۶۹/ شعيب الأرناؤوط، تخريج سنن الدارقطني ۳۰۹۰

+ نوشته شده در شنبه ۱۴۰۲/۱۲/۱۲ ساعت 21:40 توسط روشنگر  |